Lieve allemaal,

Onze auto is een kleine witte ford. Tijdens het rijden moest ik wel even wennen aan het links rijden en helemaal aan het links schakelen. Maar het verbaasde mij hoe snel ik erg aan gewend was. Onze rit naar het Krugerpark liep voorspoeding. We kwamen rond 16.00 aan in ons hostel. Twee nachten verbleven we buiten het park. We sliepen in een dorm maar we waren de enige twee die daar gebruik van maakte dus hadden we acht bedden over. Helemaal niet vervelend!

Zondagochtend vertrokken we naar het park. We waren super enthousiast toen we het park binnen reden. Wat ons verbaasde is dat je geen uitleg krijgt of iets moet tekenen om je aan bepaalde regels te houden of hoe je met de dieren moet omgaan. Het enige wat er staat is 'Enter at your own risk'.
We waren nog geen honder meter in het park toen er al een gigantische olifant vlak naast de weg stond te eten. We schrokken ons kapot en te bang om te stoppen reed ik er snel voorbij.
We reden naar ons kamp Lower Sabie, over zo'n 80 kilometer hebben we ruim 4 uur gedaan. Onderweg zagen we veel dieren zoals apen, olifanten, impalas en zelf leeuwen en een neushoorn in de verre verte. In het park mag je maar 50 kilometer per uur rijden. En op de onverharde wegen maar 40 km/u.
Tegen twee uur kwamen we aan bij het kamp. We deden een drankje bij het restaurant waar we een schitterend panorama uitzicht hadden op de Sabi rivier. Nijlpaarden lagen in het water en er kwam een troep olifanten drinken. Wat ontzettend vet!!

We hebben een schitterend huisje met een buiten keukentje, braai (BBQ), koelkast, airco en een prachtig uitzicht op het park. Maar dat mag ook wel voor 90 euro per nacht.
We hebben heerlijk gebraait en zijn vroeg gaan slapen want de volgende ochtend mochten we al om 5.30 het park in.

De tweede dag reden richting het noorden naar het Satara kamp, zo'n 150 kilometer. Je rijdt zo langzaam en stopt vaak om naar de dieren te kijken dat we het kamp niet eens hebben gehaald. Ik werd halverwege de dag erg moe en Victor heeft toen illegaal het stuur overgenomen. Het was even wennen voor hem om weer te rijden en helemaal links schakelen is lastig. Maar na een paar uurtje ging dit prima. Deze dag hebben we leeuwen van heel dichtbij gezien. Een leeuwin lag dichtbij de weg te slapen, vier welpen lagen in struiken iets verderop maar konden we goed zien, en de leeuw ging meteen toen we aan kwamen rijden achter struiken liggen dus hebben we helaas geen goede foto kunnen maken. We zijn daar ruim een uur blijven staan. Op een gegeven moment kwam er een jakhals aangelopen, bekeek de situatie, en begreep dat hij de welpen niet kon pakken. Dus maakte hij zich snel weer uit de voeten. Verder hebben we deze dag buffels, zebra's, gieren, olifanten en giraffen gezien. Voor de impalas stoppen we allang niet meer want die zie je om de 20 meter.
We hebben ons de hele dag kapot getuurd in de hoop een luipaard te zien of een andere katachtige. Maar dit mocht helaas niet baten.

De derde dag viel helaas erg tegen. We reden naar het zuiden over onverharde wegen richting Crocodile bridge. Geen krokodil gezien en bij een paar olifanten en giraffen bleef het ook die dag. Het was onze een na laatste dag in het park. We hebben even overwogen om ons verblijf te verlengen maar vanwege de hoge kosten en het geregel legden we ons er maar bij neer dat je niet alles in het park kan zien. Bovendien waren de eerste twee dagen erg goed. En onderschat niet hoe groot het park is want het is net zo groot als Nederland. Wij zaten in Amsterdam en de luipaarden waarschijnlijk bij Maastricht. Met maar 50 kilometer per uur ga je dat niet redden.

Onze laatste volledige dag in het park ging de wekker om 4.45 en reden we om 5.30 het park in. We besloten om dezelfde route naar het noorden te rijden zoals op de tweede dag. Opeens liep er iets op de weg, een katachtige. Het bleek een Serval (engels)/Boskat (Afrikaans) te zijn. Zo groot als een gemiddelde hond alleen een stuk slanker. Mooie grote puntige oren, z'n vacht zandkleurig met zwarte stippen. Dit dier kende we helemaal niet en waren blij verrast. De dag begon al goed en het was nog geen 7.00 uur. Net daarna zagen we meerdere ground hornbills. Grote loopvogels van ongeveer een halve meter hoog, helemaal zwart. Een lange zwarte snavel, rode vlekken rond zijn ogen en soort kalkoenzakje onder zijn snavel ook rood (zie foto's). Ze liepen vlak bij onze auto op zoek naar eten in het zand. Hele bijzonderen vogels, zo uit de dinosaurus tijd.
Om de hoek stonden er ineens drie zwarte neushoorns!! Twee volwassenen en een baby. De afstand was op een gegeven moment nog maar 20/30 meter. De moeder leek ons op een gegeven moment zat te zijn en hield ons goed in de gaten. Voordat er ongelukken zouden gebeuren besloten we ze met rust te laten. Want een hoorn van een neushoorn is vlijmschermp en een halve meter lang. Als die je auto aanvalt kun je het wel vergeten. En ze zijn extra gevaarlijk als ze een baby hebben.

Nog geen 8.00 en we hebben al meer bijzondere dieren gezien dan alle dagen ervoor!!

We waren net aan het bijkomen van al het moois wat we al hadden gezien toen er twee auto's op de weg voor ons stil stonden. In het park is een van de beste manieren om dieren te spotten als er al andere mensen aan het kijken zijn. Want bijna altijd zijn de dieren goed verstopt dus zie je ze niet als je er snel voorbij rijdt. Dus wij stopte natuurlijk en toen zei die man dat er een luipaard lag!!! Onvoorstelbaar dat we dit dier ook nog mochten spotten vandaag! En daar lag die een prachtig dier. De andere twee auto's reden door dus waren we de enige auto die aan het kijken was. En het was niet een luipaard maar twee. Het was een moeder met een bijna volgroeid jong. De moeder ging na 10 minuten waarschijnlijk jagen. Het jong bleef achter. Maar er was nog meer. Aan de andere kant van de weg lag een hyena. Wij dachten eerst dat de hyena het jonge luipaard wilde pakken maar later zagen we dat de hyena zwanger was en een hol had. Waarschijnlijk stond de hyena op het punt om te gaan bevallen en zijn juist de luipaarden de bedreiging voor de jongen van de hyena. Op een gegeven moment kwam de luipaard te dichtbij het hol van de hyena en toen jaagde zij haar weg dus rende ze achter elkaar aan. Uiteindelijk hebben we de luipaard bijna twee uur kunnen zien. In de bosjes, ze stak de weg over en vlak bij onze auto. We zijn ons heel bewust van het geluk wat wij hebben gehad. Want sommige afrikanen gaan al 10 jaar lang naar het Krugerpark voor meerdere weken en hebben misschien 1 keer een luipaard in de verte gezien. Wij zijn er 4 dagen en zien haar voor twee uur lang!! De foto's zullen onze woorden kracht bij zetten!!

Het was moeilijk om weg te rijden bij dit bijzonder dier. Maar door de verjaging van de hyena lag ze een stuk verder weg en er waren inmiddels veel auto's bijgekomen. Dus wel zo sociaal om anderen ook de gelegenheid te geven om te kijken.

Na onze lunch kregen we nog een verrassing. En stond wel 20 auto's te kijken naar iets. Wij turen turen turen maar zagen niks. En opeens zagen we cheeta's (jachtluipaarden) liggen. Drie stuks onder een boom. Super vet dat we dit ook nog zien! Helaas lagen ze wel ver weg, bijna 100 meter. En door de drukte en de hitte zijn we niet heel lang gebleven. Het is jammer als dieren zo ver weg liggen want je foto's zijn niet zo mooi. En erg frustrerend om te zien dat wij een kleine camera hebben vergleken met de gemiddelde camera die je ziet. In sommige auto's staat er zelfs een soort constructie waar een gigantische camera op rust. Een witte lens van bijna een halve meter lang.

Maar klagen doen we niet want we hebben een fantastische tijd gehad in het Krugerpark!!!

Donderdag reden we terug naar Pretoria. We hebben daar weer in hetzelfde hostel overnacht. De volgende dag vertrok de bazbus naar Drakensberg.
De bus vertrok om 8.00 naar de Drakensbergen we kwamen rond 14.00 aan in het Amphitheatre Backpackers hostel. Een prachtig hostel met een fantastisch uitzicht.

In ons volgende verhaal vertelen we onze ervarigen over de Drakensbergen en het feestje wat we hebben geviert met Victor zijn 26^ste verjaardag!

Veel liefs Victor en Victor