Hallo lieve mensen,

Weer een mooi verhaal uit het verre China..

Onze laatste twee dagen in Chengdu waren nog erg bijzonder. Zondag 1 oktober zijn we naar het people-park geweest. En het was een mensenpark.. In het park liepen zeker een paar duizend man.
Het was erg mooi aangelegd, en je liep tussen de groene paden en over bruggetjes over het water.
In het park hingen advertenties van ouders die hun zoon aanprezen. Victor herkende dit uit een aflevering van 3 op reis. Ons chinees is nog altijd erg matig (haha), maar op de advertenties stond hun geboortejaar en lengte, en ook de wensen die zij hadden.. Grappig! Maar het zal wel werken.

Het park wordt voor allelei activiteiten gebruikt, spelletjes, badminton en er wordt veel gedanst.
Op een gegeven moment gingen wij kijken hoe er gedanst werd op house muziek. Er kwam een man van de dansvloer af en vroeg aan Len en Victor of ze ook wilde komen dansen. Nee bedankt!
Hij liep weg en kwam terug met een pak papieren. Daar stonden allemaal dingen in het engels en nederlands opgeschreven. Er stond: 'Waarom zijn Nederlanders zo lang?'. ' Omdat ze anders verdrinken'. Haha..
Doordat die man dat ons liet lezen verzamelde zich een steeds groter groep mensen om ons heen. Ik denk wel 100 man. Ze wilde met ons op de foto. Leuk, maar ook heel apart.
Hoewel ze ons nog redelijk de ruimte gaven was het toch erg benauwend. Overal waar je keek keken mensen ons aan.
Er was ook een oudere man die met Babette en mij op de foto wilde. Hij hield ook onze hand vast. Van een chinees meisje begrepen we dat hij ons heel mooi vond!!
Dit hadden we nog nooit meegemaakt, bizar.

's Avonds hebben we in het hostel de beste gebakken banaan ooit gegeten, geserveerd met honing ,lekker!!

Maandag reisde we verder naar Guilin. Naar deze regio van China had Victor erg uitgekeken. Hier zit je namelijk midden in het karst-gebergte. Dezelfde soort bergen die ook in Halong-Bai zijn (Vietnam).
Onze trein vertrok om 15.00.

Treinreizen was ons tot nu toe super goed bevallen, oke kleine ruimte en rochelende chineese. Maar deze trein, gatverdamme! Smerig, vies, plakkerig, ranzig bah bah bah!! Hoe kunnen ze, vieze vieze chinezen! Victor heeft alle handvaten in onze coupe met schoonmaakdoekjes afgenomen, dat is in ieder geval iets..
Wij zaten met Len en Michelle in een coupe. Cor en Babette met een chinees koppel. Zij gingen 1 week op vakantie in Gulin. Hun enige vakantie want ze hebben hier gemiddeld 7 vakantiedagen per jaar, ja per jaar!! Onvoorstelbaar.Dan wordt je even extra bewust hoe blij je mag zijn dat je een Nederlander bent. En dan ook nog eens een die zich kan permiteren om een half jaar niet te werken en de wereld rond kan reizen.

We kwamen om 17.30 aan op het station. Twee meisjes van ons hostel kwamen ons op halen. Een van hen had zo'n hoge stem dat het wel leek of ze helium had gebruikt.
Ze wilde taxi's aanhouden maar die wilde ons niet meenemen omdat we te veel bagage hadden. We zijn dus met de locale bus gegaan. Alle bussen hier zijn dubbeldekkers. Wij gingen bovenin zitten maar een paar van ons moesten staan met ingetrokken nek. Want het plafon is te laag.

In het hostel hadden we twee driepersoonskamers. Een jongens en meiden kamer. Heerlijk uitgeslapen.
Na het ontbijt gingen we met z'n alle koffie drinken in de lobby. We hebben Guilin een beetje bekeken maar het regende de tweede dag.

Donderdag 6 oktober zijn we met de bus naar Yangshuo vertrokken. Een klein toeristiesdorpje met +/- 75.000 inwoners. Dit ritje duurde maar 1 uur, fijn zo'n korte reisdag. Bij aankomst regende het pijpestelen, allemaal onze poncho's aan en lopen maar. Bij het eerste restaurant zijn we gaan zitten.
De heren gingen opzoek naar een hostel of hotel. Ze kwamen enthousiast terug want ze hadden een hotel gevonden met privekamer, balkon en een schitterend uitzicht op het stadje en de bergen.
En ze hadden niet gelogen. We hebben voor 5 nachten geboekt.
's Avonds hebben we westers gegeten, hamburger met frietjes heerlijk!! Daarna lekker rond gelopen en gingen we wat drinken bij Kelly's, een super leuke bar en ze serveerde ook moijito's.
We hadden ons tentje weer gevonden!

Ow ow ow, wat hebben we lekker geslapen, heerlijk weer een keer een prive kamer. Vandaag gingen we opzoek naar een PSB (politiebureau). Dat kwam omdat Victor erachter kwam dat ons visum voor China 17 oktober eindigd, maar ons visum voor Vietnam is pas voor 18 oktober. Veel paniek dus!!
Voordat we bij het politiebureau kwamen liepen we langs een toeristeninformatiepunt. En er stonden ook dingen over visums. Wij hebben daar ons probleem voorgelegd, die man begon te lachen en zei dat het geen enkel probleem was. Want als je de 17^de vertrek naar Vietnam om dan de volgende dag daar aan te komen er niks aan de hand was. Het enige wat er in het ergste geval zou kunnen gebeuren is als de politie je de 18^de controleerd je een boete kan krijgen van 500 yuan p.p. Maar die kans was nihiel zei hij. Pff, er viel een last van ons af maar we wilde het voor de zekerheid ook nog bij de officele instanties checken. Toen we aankwamen bij het politiebureau sprak die agent apart engels. Na 15 minuten proberen gaf de agent het op want ze begreep niet wat wij wilde. We hebben besloten de man van het toeristenbureau te geloven en ons visum te laten zoals hij is.

Zaterdag gingen we een hike-tour van 25km langs de Li-Rivier doen. Dit stond hoogaangeschreven door de lonely planet. We moesten een bus pakken. Toen we aankwamen stonden er al 20 vrouwen om de bus heen die allelei spullen wilde verkopen. En ze drongen zich gigantisch op, heel vervelend.
Ook stonden er locale gidsen, die willen dan mee gaan voor geld natuurlijk. Maar wij willen gewoon zelf wandelen, laat ons met rust.
Om de hike te kunnen doen moet je 3 keer de rivier oversteken met een bamboe boot. In de lonely planet stond dat dat ongeveer 4 yuan p.p per keer zou kosten.
Wij liepen naar een man toe die bij zo'n boot stond om te vragen of hij ons naar de overkant kon brengen. Oke maar dan voor 20 yuan p.p. Belachelijk, en nee! Len en Victor gingen kijken of er nog andere mogelijkheden waren om de rivier over te steken, maar helaas.
En alle schippers hadden natuurlijk dezelfde prijs. We hadden geen keus dus toch maar voor 20 yuan. Toen we eenmaal op het bootje zaten vertrokken we niet. De boten mochten pas om 12.30 gaan varen, er stond zelfs een agent op de kant toezicht te houden. Dus we moesten nog driekwartier wachten. Opzich geen probleem maar de laatste bus terug naar Yangshuo zou om 18.00 gaan en we moesten ook nog 25km lopen.
Er verzamelde zich steeds meer boter achter ons, minstens 50 bamboe boten. Wat een toeristenkermis.
Toen we bijna gingen mochten we ineens niet meer met z'n zessen op 1 boot. Dus we zouden in 2 etappes gebracht worden.. We waren eindelijk aan de overkant.
We hadden nog geen kilometer gelopen toen we weer aan boord moesten om opnieuw te gaan varen. Oke prima, alleen wilde ze weer 20 yuan p.p. Terwijl alle andere boten sowieso al veel verder aan het varen waren. Wij weigerde natuurlijk om dat weer te betalen, we hadden potverdomme pas 3 minuten op die boot gezeten. Na lang discusseren besloten we gewoon te gaan lopen en zij konden lekker de ..... krijgen. Die vrouw van de boot bleef nog een stuk achter ons aan lopen maar nadat we haar een paar keer hadden weggestuurd gaf ze gelukkig op. Nadat we ongeveer 45 minuten hadden gelopen moesten we toch echt de rivier over. Gelukkig was er een oudere man die daar zat en kon hij ons overbrengen.
De hike was ook niet bepaald wat we er van verwacht hadden. We liepen over een betonnenrand langs de rivier waar alle bootje overgingen. Dus niks rustige natuur of mooi bergpadjes.
Het was inmiddels 14.30 en we hadden nog geen 5 km gelopen. We besloten een bootje aan te houden zodat we rechtstreek naar Xinping gebracht konden worden. En dan vanuit daar een bus te pakken naar Yangshuo. Gelukkig stopte er een bootje. We konden voor 40 yuan p.p. gebracht worden. Het was een prachtige tocht, nu konden we pas echt genieten van de omgeving. Mooi bergen, prachtige bamboebossen en je ging langs kleine dorpjes. Na een klein uurtje stapte we uit. We waren er, dachten we. Weer genaait want we moesten nog een gigantisch eind lopen, ook prachtig maar 3 keer op een dag geflasht worden gaat wel ten kosten van je humeur. Het dagje wandelen koste ons uiteindelijk 25 euro!
Toen we uiteindelijk weer bij ons hotel waren hebben Victor en ik besloten van af nu zelf naar dingen toe te gaan en niet meer mee te gaan naar toeristenattraties!

Zondag wilde we fietsen gaan huren en een mooie zwemplek gaan zoeken. Maar Len zag ook scooters staan, we gingen dus niet meer fietsen. We huurde 3 scooters en gaan met die banaan. Het verkeer op de hoofdwegen is een gekkehuis, fietsen, scooters, auto's en vrachtwagens kriskras door elkaar. En als teken dat je eraan komt toeter je! Victor moest wel even wennen maar had de smaak snel te pakken.
Heerlijk getourt en de omgeving bekeken. Soms passerde we toeristen die in de gloeiend hete zon aan het ploeteren waren om een berg op te komen en wij crosste er zo lang, heerlijk!

Onze zwemplek was fantastisch, midden tussen de bergen en het water was heerlijk.
Victor dook er als eerste in en daarna ik. Oww hier hadden we weken naar uitgekeken.
Lekker zwemmen! De hele middag gezwommen en in de zon gelegen.
's Avonds hebben we bij Kelly's gegeten. Rijst met beef en currie, heerlijk! En als toetje een moijito of bananen-oreo (koekje) shake.



Maandag hebben we weer scooters gehuurd. Eerst weer door de prachtige natuur gereden en als beloning lekker zwemmen. Vlak bij onze zwemplek zat een hostel de giggling tree, het is van nederlandse eigenaren. En met nederlandse gerechten op de menu kaart. Na het zwemmen hebben we een cordon bleu met patatje oorlog gegeten, VERUKKELIJK!!!
(Het chinese eten is echt fantastisch, ik weet dat ik dat wat weinig benoem maar we eten maar zelden westers en daarom beschrijf ik dat zoJ)

's Avonds gingen Len, Michelle, Cor en Babette naar een licht en dansshow. Victor en ik gingen op souveniersjacht.

We hadden besloten langer in Yangshuo te blijven. Want het ligt maar een uur van Gulin af en vanuit daar vertrek dinsdag de 17^de onze bus naar Vietnam. We gingen wel verkassen naar een goedkoper hotel. Dus tassen ingepakt, 3 minuten lopen, tassen weer uitgepakt.

Het weer werd helaas wat minder, regen en bewolkt. Niet koud maar heel benauwd en vochtig.
We hebben dus lekker geluierd en rustig aan gedaan, alsof we het anders druk hebben.
Victor en ik hebben ons lekker getracteerd op heerlijk eten, zowel bruch als diner.

Gisteren was Victor jarig, en uitgerekend op die dag was Kelly's dicht. We besloten het vandaag te vieren. Vandaag hebben we ook weer scooters gehuurd. Het was eindelijk weer wat beter weer. We hebben nog meer van de omgeving gezien. Dat is wel lekker aan een scooter, je komt veel verder als met een fiets. Weer lekker gezwommen en daarna hebben we bij Kelly's gegeten en gedronken.
We hebben ook voor hem gezongen en de eigenaresse kwam even later met een soort cake met een kaarsje erin en zongen we happy birthday. Ontzettend leuk van haar, maar we zijn inmiddels ook wel vaste gastenJ!

We blijven nog tot maandagochtend in Yangshuo. We gaan waarschijnlijk nog wel een dagje de scooter pakken en verder lekker relaxen. maandagavond om 23.30 hebben we de bus naar Vietnam.
Het is een slaapbus en we komen om 7.00 aan bij de grens van Vietnam. Daar moeten we dan een vietnamese bus pakken naar de hoofdstad Hanoi.

We hebben nog geen idee hoe het er daar allemaal gaat uit zien. Maar het wordt vast en zeker fantastisch. Hopelijk hebben we niet te veel last van die tyfoon, maar we houden het nieuws constant in de gaten..

Hopelijk vonden jullie het weer een leuk verhaal, en niet te lang vooral..

Dikke kus en groetjes en liefs voor iedereen!

Victor en Yosta