Hallo lieve mensen,

Na onze eerste nacht in Hanoi besloten we naar een ander hostel te verhuizen. We vonden er een in dezelfde straat. Dit was ook een dorm (slaapzaal). Maar het hostel was beter want beneden was een bar waar je kon zitten, en tussen 19.00 en 20.00 gratis bier!

We zijn de stad ingeweest. Het is een super drukke stad met vervoersmiddel nummer 1, brommers, scooters en motors. Er waren ook veel bakkers en franse tentjes. In een klein steegje gingen we zitten achter een laag keukentje waar ze noedelsoep en rijst met groente en vlees bereiden. Victor en hadden noedelssoep besteld, verukkelijk!! Vooral de plek waar we zaten maakte het heel bijzonder. Ondanks de rondlopende kakkerlakken en gigantische ratten!

's Avonds hebben we praktisch naast ons hostel gegeten. Voor minder als 8 euro vruchtenshake, heineken biertje, nem (loemipa's) en noedels met groente.
Daarna lekker aan zuip in onze bar! Voor 40.000 (1,50) kreeg je 2 wodka redbull. De avond was super gezellig. Het was ook onze laatste avond met z'n zessen omdat wij zaterdag de 21^ste naar Halong Bai zouden gaan. Cor en Babette hadden besloten om niet mee te gaan want zij wilde hoppend naar Hoi An. Wij zouden hen in de loop van die volgende week weer treffen.

Zaterdag gingen wij met een tour naar Halong Bai. We moesten eerst een flink stuk rijden, bijna 4 uur. Daarna gingen we op een boot. De tourguide was een super irritante gast. Voordat we de boot op gingen moesten we een formulier invullen met onze naam, geboortejaar en land van herkomst. Het stond er alleen in het Vietnamees op dus begrepen we het eerst niet(terwijl al zijn klanten westerse toeristen waren). Hij zuchte heel diep was geirriteerd en zei dat hij het al had uitgelegt. Ik werd kwaad en zei dat hij beter een stap achteruit kon doen en ons met rust moest laten. Jezus wat een sukkel. Gelukkig hoefde we alleen een paar uur op de boot met hem en hadden we verder niks met hem te maken.

De lunche op de boot zat inbegrepen bij de tour. De rijst was klef, de vis smaakte naar grond, en de tofou kwam je bijna niet doorheen.
We gingen ook een grot bekijken. Heel uniek met nog 300 andere mensen en groene, blauwe en rode verlichting op de berg. Niks voor ons!

Om 19.00 kwamen we aan wal. We moesten nog een stuk met de bus voordat we bij Cat Ba City waren. Daar hebben we het eerste hotel gepakt. We hadden een 4 persoonskamer voor 2 euro per nacht per persoon, heel goedkoop en een prima hotel.

Het stadje is klein en het was duidelijk laag seizoen (stel je Salou voor in de winter).
Dus we konden extra genieten van de prachtige omgeving.

De volgende ochtend gingen we opzoek naar een mooiere slaapplek. We zijn naar het strand gelopen waar je bamboehutjes kon huren voor 10 dollar. Toen we daar waren werd net het laatste hutje verhuurd, jammer. We gingen bij de receptie vragen wanneer er weer een hutje beschikbaar zou zijn.
Er zat een bijdehandte, uitdagende jongen bij die ons duidelijk in de zeik nam. Len en Victor waren erg boos, ze gingen bijna slaan. Ze zeiden dat we de volgende dag maar terug moesten komen want dan zou er wel een hutje zijn. Maar we vertrouwde het niet want ze bleven heel onduidelijk.

We besloten scooters te gaan huren en rond het eiland te gaan rijden om te kijken of er een andere hutjes aan het strand waren of mooiere plekken om te overnachten.

We kwamen langs een resort, oeeeh dat is wel heel aantrekkelijk! Maar er was ook nog een andere resort. We hebben prijzen, kamers, zwembaden en gastvrijheid naast elkaar gelegt en hebben uiteindelijk voor het sunset resort gekozen. Het was een aanbieding voor 192,- dollar voor 2 nachten en 3 dagen. Daarbij zat twee keer ontbijt, en een keer avond eten.
Het is prachtig aangelegd met palmbomen en uitzicht over de Zuid Chinese zee, een prive strand, zwembad en bar. De kamer is super luxe. Een twee en een half persoonsbed, tv met engels kanalen en een heerlijke douche. Af en toe moet je jezelf gewoon even verwennen - alsof we dat nog niet genoeg doen ;). We boekten voor de volgende dag.

Zondag 23 oktober hadden we met het Resort afgesproken dat ze ons om 9.00 op zouden komen halen bij ons hotel. We zaten al om 8.40 in de hal beneden. Het werd later en later en om 9.30 waren ze er nog steeds niet. Heel vervelend en helemaal omdat je zoveel geld betaald voor echte luxe. We hebben de eigenaar van ons hotel laten bellen en binnen 10 minuten stond er een auto voor.
Toen we gingen inchecken heb ik er wat van gezegt. De jongeman verzon naar mijn mening een smoes dat de auto kapot was. En echt gastvrij kwam hij ook niet over, jammer want dat mag je toch wel verwachten. Ik vond het moeilijk om me hierover heen te zetten, maar Victor vond dat ik nu maar gewoon moest gaan genieten.

Na ons welkoms drankje hebben we de tassen in de kamer gezet en zijn we gelijk gaan zwemmen. Ow heerlijk, hier waren we echt aan toen, en het is elke euro waard. We hebben een heerlijk broodje tonijn gegeten en een limoen drankje erbij, wat een kwaliteit. De rest van de dag gerelaxed bij het zwembad.
's Avonds een pittige salade, spare ribs, rijst en nog meer lekkers gegeten, en dit diner zat bij de aanbieding.

We hebben heerlijk geslapen. Wat een ontzettend lekker bed. Ik werd wonder boven wonder wakker voor de wekker. Het ontbijt werd geserveerd tot 9.00. Het was een lopend buffet met fruit, verse sapjes, pannekoeken, broodjes die je kon roosteren, donuts, cakejes en nog veel meer.
We hebben ons tonnetje rond gegeten. De rest van de dag heerlijk gerelaxed bij het zwembad. We hadden een stuitelbal gevonden en een volleybal gekocht dus we vermaakte ons kostelijk! Af en toe een duik in de warme zee en een drankje met uitzicht op het prachtige strand. En we waren praktisch de enige in het resort.

De hele dag waren Victor en Len een beetje aan het zeuren dat ze graag wilde verlengen in het resort. In eerste instantie vond ik dat overdreven, we waren toch nog lekker aan het genieten.
Ze hebben ons uiteindelijk weten over te halen om nog een keer de aanbieding te nemen. Dus weer twee nachten erbij.

De volgende twee dagen hebben we precies hetzelfde gedaan als de dagen ervoor. Heerlijk ontbeten, gerelaxed bij het zwembad en 's avonds lekker gedineert.

Het resort bood ook excusies aan, ook naar het nationale park op Cat Ba. Het kosten 32 dollar per persoon. Best prijzig maar we verwachten dan ook weer een super tour.

We boekten die voor de volgende dag. En zij regelden dat wij bij ons nieuwe hotel (nog een keer bijboeken wordt wel erg duur) werden opgehaald.

Vrijdag 28 oktober zijn we rond 16.00 naar ons hotel gebracht waar we ook verbleven voor ons luxe tripje. De eigenaar zat op het stoepje en zwaaide vrolijk naar ons, prettig zo'n warm welkom. We hebben een tweepersoons kamer met uitzicht op zee. Dit hotel is ook prima, en je betaal maar 8 dollar per stel. Dat zijn toch wel andere prijzen. 's Avonds hebben we heerlijk gegeten bij de bamboe. Een restaurant wat aangeprezen staat door de lonley planet. De bediening is super vriendelijk en de eigenaar spreekt goed engels, hij deed ons denken aan Jack Sparrow (een piraat).

Bij ons nieuwe hotel hebben we ook ons trip naar Hue geregeld voor zaterdag 29 oktober. Een boottocht, busritje en dan een nachtbus naar Hue voor zo'n 28,- euro p.p.

29 oktober zijn we naar het nationale park geweest. 's Ochtends werden we om 7.45 geroepen dat we om 8.00 klaar moesten staan bij een hotel verderop in de straat. We gingen met de lokale bus, onze gids zat ook al bij ons in de bus. Onze wandeling was 15 km. Het eerste stuk wat we hebben gelopen was ongeveer 5 km naar het frog lake. En was een prachtige tocht.

De gids zei tegen mij dat ik geluk had met mijn vriendje, ' pretty man, you have'. We denken dat hij homo was. Maar dat idee hebben we wel van meer Vietnamese. De mannen zijn heel lichamelijk met elkaar, ze lopen hand in hand of gearmd. Dat zijn we toch niet gewend van hertro mannen in het westen.

We waren nog geen 10 minuten onderweg toen onze gids ons wees op een gigantische spin die hoog boven ons in zijn web hing. Heel vies en eng. De paden waarover we liepen waren goed en we genoten van de wandeling. We zagen eekhoorns in de bomen en heel veel kleine kikkertjes. Ook zat en een dikkere kikker op een blad in de boom. De gids zei dat het bijzonder was dat we die hadden gezien.

Ik was erg om mijn hoede vanwege de spinnen en al het andere ongedierte wat zich eventueel over mijn lichaam aan het verplaatsen was. Bij elke kriebel raakte ik licht in paniek. Op een gegeven moment gingen we door rietvelden zo hoog als onze zelf. Het was dicht begroeit, ik wilde er niet over nadenken wat er allemaal in zat dus liep snel door met mijn armen voor mijn gezicht. Toen we eruit kwamen draaide ik een rondje en wilde dat iemand controleerde of er iets op mij zat, gelukkig zat er niks. We kwamen bij een leegstaand pand op hoge palen. Het werd vroeger gebruikt voor vietnamese militairen. Onder de palen waren weer allelei ongedierte, waaronder weer zo'n vieze vieze spin. Het frog lake was niet heel bijzonder, gewoon een moeras. En we zagen hier geen kikkers. We hielden even pauze en onze gids zei dat we nog anderhalf uur moesten lopen voordat we bij het dorp zouden komen.

Na onze korte pauze werd onze wandeling meer een klimtocht. We moesten stijle rotswanden op klimmen, het zweet gutste van ons lichaam en je begon het goed te voelen in je billen en bovenbenen. Na elke klim stopte we even om op adem te komen. We hebben 4 keer zo'n rotswand beklomen, en we waren er toen ook wel echt klaar mee. Het dalen was ook niet gemakkelijk. Het waren puntige rotsen en je kon makkelijk uitglijden. Maar dit was tenminsten we een echte hike en je was midden in de jungle.

Eenmaal bij het dorp aangekomen kregen we een lunch. Heerlijke rijst, aardappelen met tomaat, garnalen en gesuikerd pinda's. Daar knapt een mens van op. Daar waren schitternde honden, maar ook twee baby katjes, ik denk van een week of 4 oud, schattig!!!

Toen nog het laatste stuk van onze wandeling, 5 kilometer maar over een geasfalterde weg. We zagen gigantische wandelende takken ze waren zeker 20 cm lang. Eindelijk kwamen we bij onze boot. Een prive boot. We konden als we wilden ook nog zwemmen maar het was erg fris en de zon scheen niet. Dus we vaarden rechtstreeks naar de Cat Ba haven. Het was een prachtige boottocht door Halong Bay. Je hoorde de zee tegen de boot klotsen en we vaarden dicht langs de rotsen. Geen andere toerist te bekennen.

Om 16.30 kwamen we aan bij onze haven. We bedankten onze gids hartelijk en zijn toen gesloopt naar onze kamer gegaan. Het was een super hike en een fantastische dag, en voor Victor en mij de eerste keer in de jungle.

Zaterdag 29 oktober vertrokken we om 13.00 richting een andere haven op de westkust van Cat Ba eiland. Om 14.00 op de snelboot naar het vaste land. Daar weer een bus in naar het busstation van Haiphong. In Haiphong moesten we 3 uur wachten voordat onze nachtbus richting Hue zou gaan.
Naast het busstation zat een cafe en een tentje waar je rijst met groente kon eten.
Om 18.30 vertrok onze bus. We hadden vier bedden naast elkaar helemaal achterin de bus, Victor lag in eerste instantie naast een leeg bed. Het was eenzelfde soort bus als van China naar Vietnam.
De rit verliep heel hobbelig, we werden regelmatig door een diepe kuil gelanceerd. We waren al meerdere uren onderweg toen de bus stopte om nieuwe passagiers binnen te laten. Er kwam een kleine jongen vietnamees naast Victor liggen. Dit was opzich geen probleem, maar hij werd in zijn slaap nogal bewegelijk. Victor had een beginnende oorontsteking van al het zwemmen, kon bijna niet slapen, toen hij eindelijk sliep, werd hij wakker van een elleboog in zijn rug en een been over zich heen. Victor moest hem een duw geven voordat hij zich omdraaide. Leuk, dat contact met de lokale bevolking!

Ons was gezegt dat de busrit zou duren tot de volgende ochtend 6.30. Uiteindelijk kwamen we gesloopt, moe, vies en chagrijnig om 12.00 de bus uit! Maar we waren veilig in Hue aangekomen.
Cor en Babette waren al een aantal dagen in Hue. We hebben het adres van hun hotel gekregen en stapte in de taxi. 20 minuten later waren ingecheckt en geinstaleerd in onze kamer.
Erg gezellig om Cor en Babette weer te zien en onze verhalen uit te wisselen.

Victor zijn oorpijn nam toe, dus besloten wij rustig aan te doen. Na een goede dag rust en goed slapen zakte het gelukkig weg. We zijn er opgelucht dat we niet naar een dokter hoeven.

Hue heeft vast veel meer te bieden dan dat wij hebben gezien, maar de rust was nodig en Hoi An spreekt ons meer aan. Daar vertrekken we morgen naartoe.

Bedankt voor het lezen,
en wel reageren he;)!

Liefs, Victor en Yosta