Hallo lieve mensen,

Zaterdag veel later als verwacht kwamen we aan in Melaka. We hadden ons snel geschikt in een hostel omdat het al tegen 20.30 liep en we vreselijke honger hadden. Het hostel was opzich prima, alleen schoon - en sfeermaken stond niet hoog op hun lijstje.

We gingen snel opzoek naar een eettentje maar eerst kwamen we langs het optreden van kungfu meester Dr. Ho Eng Hui. We hadden over hem gelezen in de lonley planet. Hij zou met zijn vinger een gat kunnen prikken/slaan in een kokosnoot, we bleven natuurlijk even kijken.

Het was een komische man van ongeveer 50 jaar oud. Hij vroeg ook om een vrijwilliger, hij koos een kneus uit Finland. De jongen stond stijf van de zenuwen en sprak amper engels, haha! Hij deed ook high five met hem, hij zei 'give me high five', 'give me high ten', 'give me 100 U.S.' haha..!
De humor ging er wel steeds meer vanaf want we stonden inmiddels al meer als een half uur te luisteren en hij had nog niks gedaan.. Maar uiteindelijk ging hij toch zijn kunstje tonen. Hij ramde meerdere malen met zijn vinger op de kokosnoot, na 5/6 keer sloeg hij er een gat in. Auuuwww!! Natuurlijk verkocht hij ook een wondermiddel waardoor hij de kracht had om door een kokosnoot te slaan.. Nee dat werkt niet, je moet gewoon een beetje gek zijn en van veel pijn houden!

De volgende dag gingen we Melaka bekijken. Het was een veel kleinere stad als we dachten. Maar het Dutch Square was bijzonder om te zien. Wij hebben vanaf 1641 150 jaar de baas gespeeld in Melaka, veel gebouwen zijn ook in Nederlandse stijl gebouwd.
We hebben geluncht bij een tentje waar ze een muurschildering hadden van een boerenmeisje en jongen en een zwart-witte koe. Ze hadden verschillende westerse dingen op de menukaart staan, zelf een broodje kroket! Victor kon zijn geluk niet op en bestelde er een.. Mmm lekker!
Het begon weer eens te regenen, en flink ook! Na een tijdje geschuild te hebben besloten we poncho's te gaan kopen om droog bij het hostel aan te komen. We liepen nog geen 2 minuten met de poncho's of het regenen stopte, dat is nou altijd zo! De straten waren ondergelopen en we liepen op sommige stukken weer tot onze enkels in het water, lekker fris! Gelukkig was dit 's avonds weer weg getrokken!

Maandag zijn Victor en ik op het terras gaan zitten want dan hadden we internet. Als lunch gingen we bij een Indiaanse tent eten, het blijft onze favoriete keuken! We konden gewoon aan een tafel gaan zitten, eerst kwam er een man langs die voor ons allebei een bananenblad neer legde dat als bord diende. Daarna kwamen ze langs met een grote pan met rijst en schepte op, en ze kwamen met een dienblad vol met currys, eieren en allelei andere lekkernijen die we eraf konden pakken. Een overheerlijke koude lemon juich en koffie toe voor nog geen 4 euro met z'n tweeen. Dan is uiteten tenmisten nog leuk :)! En zo lekker krijg je het in Nederland niet!
Melaka was opzich wel een leuke stad om gezien te hebben maar lang niet het mooiste wat je in Maleisie kan opzoeken!

Dinsdag gingen we met de bus naar Kuala Lumper. Want vanuit daar gaat ons vliegtuig naar Sabah, Borneo. We hebben lekker koffie gedronken en 's avonds simpel gegeten. Na het eten gingen we met de ouders van Victor skype. Anneke (z'n moeder) had wat problemen rondom haar hart en dit bleek zodanig serieus dat ze een bypass operatie moet ondergaan. Door dit nieuws hebben wij besloten om terug te gaan naar Nederland. Zo kunnen we hen steunen waar nodig en er gewoon zijn.

Op het moment dat we besloten om terug te gaan was de rest net taxi's aan het regelen om 's nachts naar het vliegveld gebracht te worden. Victor liep naar het toe om even snel te melden dat ze maar 1 taxi hoefde te boeken omdat wij naar Nederland gingen. Hun gezicht betrok en waren met stomheid geslagen.
We hebben die avond gelijk tickets geboekt naar Amsterdam. Het is bijna onmogelijk voor een mens om zo snel te schakelen. We voelde ons er allebei gigantisch kloten bij, maar blijven was absoluut geen optie! Wat extra katerig was was dat de rest om 4.00 midden in de nacht opstonden omdat hun taxi om 4.30 zou vertrekken naar het vliegveld. Wij namen na 3 maanden samen te hebben gereisd afscheid van hun. Zij gaan nu een van de mooiste dingen bekijken en wij gaan terug naar het koude kikkerlandje!
We moesten ons de volgende dag nog vermaken in Kuala Lumpur. Ons vliegtuig vertrok om 00.30. Na bijna 12 uur vliegen kwamen we om 6.15 nederlandse tijd aan op schiphol.
Jan de vader van Victor had warme vesten voor ons meegenomen en gingen we richting Nieuwegein. Het gevoel wat we hadden is bijna niet te omschrijven maar het leek net of we vorige week vertrokken waren.. Je lichaam komt met het vliegtuig, je ziel te paard!

We proberen nu ook te genieten van alle leuke dingen in Nederland. Zo zijn we thuis met kerst en oud en nieuw en kunnen we alle mensen die we lief hebben zien en knuffelen.
We proberen in februari naar Bali te vliegen om weer aan te sluiten bij de rest. Het is enig sinds een verzachting omdat we weten dat dit niet het einde is van onze reis.

Dus hopelijk posten we over een maand of 2 weer een nieuw verhaal op onze site en gaan we het verre oosten verder ontdekken!!

Veel liefs Victor en Yosta